روز جهانی زن در ایران سرکوب میشود
در حالی که روز جهانی زن در اقصا نقاط این جهان بر طبق روال به خوبی برقرار میشد اما در نقطهای دیگری که هم اکنون 27 سال است که به اشغال در آمده وضعیت این روز مشابه وضیعت زنان در افغانستان پیش از آزادی این کشور به دست نیروهای جهان ازاد بود. ننگ و نفرین بر آنانیکه با ناجوانمردانه ترین شکل ممکن زنان این سرزمین را مورد ضرب وشتم و حرمت و کرامت این گوهرهای گرانبها را مورد بی حرمتی قرار دادند.آری بار دیگر زنان این سرزمین مورد تاخت و تاز نیروهای انتظامی و عناصر پلیدی بنام لباس شخصی ها قرار گرفتند .
در شرایطی که روز هشتم مارس برابر با هفدهم اسفند ماه هر سال روز جهانی زن بوده و چنین روز گرانقدر و والائی را جهانیان گرامی میدارند و عزت و کرامت زنان، این موجودات گرانقدر وارزشمند ودر عین حال گوهران گرانبهای خداوندی را ارج می نهند ، شور بختانه در این سرزمین بلا گرفته و اشغال شده توسط مشتی عمامه دار انسان ستیز و گزمه های چماق دار خود ، زن را جز برای عیش و عشرت و بهره برداری های جسمی و شهوانی نمی پندارند و کمترین حقوقی را برای این قشر والا مقام قائل نبوده و نیستند ، مورد هجوم و تاخت وتاز قرار دادند . بار دیگر دیدیم که ملایان شکم باره مستبدین عشرت پرست بی اصالتی و رذالت و فرو مایگی خود را در انظار جهانیان و ملت ایران بنمایش گذاشتند .
در حقیقت هفده اسفند 84 (( 8 MAR 06 )) بار دیگر بر این ادعای انکار ناپذیر مهر تایید نهاد که ملایان حاکم بر ایران تحت هیچ شرایطی قادر و حاضر نیستند که بپذیرند زنان این سرزمین چشم و چراغ این ملت و شیر بیشه زار فرهنگ و تمدن این مرز و بوم هستند .
وقتی که میبینیم گزمه های یونیفورم پوش و لباس شخصی این رژیم زن ستیز و ضد ایرانی آنچنان گستاخانه و ناجوامردانه زنان این سرزمین و شاعره بلند آوازه این مرز و بوم (( سیمین بهبهانی )) را آنچنان بیرحمانه مورد تاخ و تاز و ضرب وشتم قرار میدهند و با مشت و لگد و باتوم و زنجیر و ... حرمت و حریم زنان ما را در سالروز جهانی زن مورد بی حرمتی و هتک حرمت قرار میدهند، دیگر چه جای حاجت است که چنین نظام زن ستیز و ادمخواری را حکومتی ولو استبدادی و دیکتاتوری بنامیم ؟!
این حکومت قاطعا یک خلافت ضد ایرانی و ضد بشری است که بایستی هر چه زودتر سایه شومش را از پهنه آسمان این سرزمین و خاک مقدس آن پاکسازی کرده و عمارتی نو در اندازیم .
دوباره میسازمت وطن اگرچه با خشت جان خویش ستون به سقف تو میزنم اگرچه با استخوان خویش پاینده ایران- برقرار باد آزادی ودمکراسی ایران- تهران الف- بیقرار 17 اسفند 84 (( 8 MAR 06 ))
# posted by Free_Iran_Now : Thursday, March 09, 2006
