مهرورزی به شیوه حکومت فاشیستی – اسلامی نسبت به آزاد زنان ایرانمهرورزی دولت احمدی نژاد به همان اندازه سخیف و آمیخته با توحش و خشونت و جاهلیت است که گفتگوی تمدنهای خاتمی. در ماهیت و سرشت هیچیک از این عناصر و موجودات کمترین تفاوتی وجود ندارد. به راستی چگونه جامعه ی جهانی می تواند به چنین حاکمیتی پروانه و امتیاز غنی سازی اورانیوم را بدهد و با پرداخت چنین مجوزی رای به نابودی و انهدام بشریت بدهد، حاکمیتی جنون سالار که هرگونه همایش و تجمعات مسالمت آمیز گروههای مردمی را برای پایه ای ترین و اساسی ترین حقوق انسانی شان با گاز اشک اور، گاز فلفل ، دشنام گویی و اهانت، سرکوب خشونت بار، برخورد شدید فیزیکی و بازداشت پاسخ می دهد؟
هر چند علیرغم ایجاد فضای ارعاب و تهدید و تلفن های هشداردهنده به بسیاری از کوشندگان مدنی و فعالین حقوق زنان و سرکوبی و اعمال شدیدترین و کوردلانه ترین برخوردها از سوی مامورین، تجمع زنان دردفاع ازحقوق انسانی شان و لغو قوانین تبعیض آمیز که در قانون اساسی جمهوری اسلامی مستتر است از ساعت 4 آرام آرام در میدان هفت تیر شکل می گرفت، نشانه های ضعف، آشفتگی و هراس بیش از هر زمان در نیروهای سرکوبگر مشاهده می شد. در ازای هر یک تن شرکت کننده در این همایش دهها زن نمای بدهیبت و انواع گوناگون آدمی نماهایی که تنها تشابهشان با انسان بر روی دوپا راه رفتن است، دیده می شدند.
درهمان نخستین دقایق ، یورش سپاهیان اسلام بر زنان وگروهی که درحمایت ازحقوق زنان آمده بودند آغازگشت. نکته ی درخورتوجه رفتار توام با نفرت وکینه ا ی غریب ازسوی زنان پلیس بود که درسبعیت و درنده خویی گوی سبقت را از برادران دینی شان ربوده بودند. چگونه می توان آزاد زنانی را که مظهرشجاعت و ایستادگی در برابرستم و بیداد هستند با جاهله هایی پاردم ساییده و زشت نهاد و بدخو و فرومایه که به عنوان کنیزکانی دست پرورده به کارسرکوبی مادران ایرانی گمارده می شوند ازیک جنسیت دانست ؟ آری نازیسم اسلامی از هرآوا ، نغمه ، سرود وترانه وسخنی که ازآن بوی خوش آزادی به مشام رسد، چون مرگ می هراسد .
لغو قوانین تبعیض آمیز علیه زنان یعنی لغو قانون متحجرانه و شرم آور ازدواج دختران در نه سالگی ، لغو قانون چند همسری که راهکار بادیه نشینانی است که تنها هنر زیستن را در شهوترانی و لذتهای افسارگسیخته ی جنسی برای مردان می دانند وزنان را وسیله ی کامجویی. اجرای این قانون منحط تا کنون شالوده ی بسیاری از زندگی های خانوادگی را دچار گسست و تباهی نموده است. لغو قوانین تبعیض آمیز یعنی لغو حجاب اجباری که چون دملی چرکین بر آزادی و حق گزینش زنان سایه افکنده و راه تنفس را بر زنان ایرانی بسته است، لغو قوانین ضد زن یعنی ابطال و از بین رفتن قانونی که گواهی و شهادت دو زن را برابر یک مرد می داند و حقوق زن را در تقسیم ارث نیم مرد . زنان در قوانین بدوی و جزم اندیشانه ی حکومت اسلامی حق سرپرستی و حضانت فرزندان خود را نیز دارا نیستند. زنان در ایران محکوم به سنگسار ، اعدام ، بردگی جنسی و فحشای اسلامی زیر دستار شرعی صیغه بدون برخورداری ازکمترین حقی هستند. فرزندانی که از زنان صیغه ای زایش یابند برده زادگانی بدون هویت و نام و مشخصات بوده و حتی دارای شناسنامه نیز نخواهند بود.
با توجه به دستگیری قریب به صد تن درهمایش زنان ، کوشندگان حقوق بشر درایران خواستار آزادی بی درنگ برای یکایک آنها می باشند. به یاری یکدیگر بکوشیم با انتشارهر چه بیشتر نامهای دستگیرشدگان که عموما از میان زنان فعال درحقوق کودکان و زنان و در زمره ی آزادیخواهان هستند ، توجه نهادهای بین المللی حقوق بشر و ملتهای جهان را به این سلسله و زنجیره ی پایان ناپذیر جنایات بر علیه انسان که در یکماهه ی اخیر شدت بسیار زیادی در ایران یافته است جلب کنیم و با یک صدای نیرومند، واحد و جهانی ، جمهوری اسلامی را به توقف فوری این موارد با همصدایی و اعتراض همگانی ناگزیر سازیم. ( سرکوبها ، بازداشتهای خودسرانه و بی دلیل ، توقف کامل اعدام و آزادی تمام بازداشت شدگان رویدادهای آذربایجان ، سیستان ، خوزستان ، کردستان و دانشجویان بازداشت شده در ماجرای ناآرامی های دانشگاه های تهران و پلی تکنیک درتهران و بازداشت شدگان درشهرستانهای دیگر، و آزادی منصور اسانلو و رامین جهانبگلو، عابد توانچه، یاشارقاجار و تمامی افرادی که نامهایشان در گزارشات کوشندگان حقوق بشردر ایران می باید بارها وبارها نوشته شود ، و بر زبان آید.)
نامهای برخی از دستگیر شدگان 22 خرداد ماه روز همایش اعترا ضی زنان برای لغو قوانین تبعیض آمیز: دلارام آرام فر، لیلا محسنی نژاد ، فیروزه مظفری ، دلارام علی ، عاطفه یوسفی ، شهره کشاورز، نوشین احمدی خراسانی ، اعظم الها می ، زهرا حیات غیبی همسر داوود حیات غیبی کارگر بازداشت شده ی شرکت وا حد، سمیرا صدری، ژیلا بنی یعقوب ، لیلی فرهاد پور، سیمین بهبهانی ، لیلا محسنی ، سهیلا سیادتی، شیوا نهاوندی ، منصوره مقدسی ، پروین اردلان ، کاوه مظفری ، امین قلعه ای ، سیا مک طاهری ، علی روزبهانی ، بهمن احمدی ا مویی ، وحید میر جلیلی ، فواد شمس.
آزادی و حق انتخاب درهمه ی زمینه ها، آزادی سخن گفتن و نوشتن، حق تشکیل تجمعات مسالمت آمیز ازحقوق پایه ای مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر بوده که بدیهی ترین و ابتدایی ترین آرمان ملت ایران است.
سیندخت پارسی
# posted by Free_Iran_Now : Tuesday, June 13, 2006
